Ik leef nog hoor ;)

Wooo het is alweer bijna 3 weken geleden sinds mijn laatste blog. Oeps. Hoogtijd om toch maar weer eens even een verhaaltje te typen.

Laat ik maar bij het begin beginnen, het was nog paasvakantie voor ons en die hebben we optimaal benut. We hebben een vierdaagse trip naar het binnenland gedaan met een lokale reisorganisatie. Dit was een heel avontuur. S'ochtends vroeg met de taxi naar de verzamelplaats, volgens één van de meiden van onze groep was dit bij een school, helaas stond er in die straat helemaal geen school. Naar wat gebel en gevraag hadden wij de juiste plaats gevonden en mochten we onze koffers voor de bus zetten en alvast instappen. Bij de vraag, met hoeveel mensen wij op trip gingen varieerde het antwoord nog wel eens, 12, 15, 20 misschien wel 30. Kijkende naar de bus, vroeg ik mij toch echt af hoe al die mensen en vooral al die bagage in die bus moesten passen. Na bijna een uurtje gewacht te hebben in de bus, werd de bagage heel vakkundig op het dak getild en vast geknoopt. Dit hadden ze vaker gedaan.

Met een stampvol busje, waarbij sommige mensen moesten staan, reden we naar Atjoni en daarna drie uur varen door de jungle naar Godo. Dit keer met een nog meer houte kont dan de laatste trip. Het leuke bij deze trip was, was dat wij de enige Nederlanders waren. Dit was voor ons maar ook voor hen eventjes wennen, omdat de trip heel gericht is op Surinamers, vooral het eten en de gebruiken waren even net iets anders als die bij ons.
Godo is een klein dorpje wat ligt aan de Tapawatrawatervalle, hier leven ze nog op traditionele wijze. Wij sliepen bij een lokale vrouw in de schuur, waar wij onze hangmatten konden ophangen. S'avonds kregen we rijst met vissoep, waar de hele vis met kop en al nog in zat. De volgende dag hebben we de Ananasberg beklommen, dit gaf een mooi uitzicht over de jungle. Verder zijn we door verschillende dorpjes gelopen, waar wij als vijf blanke vrouwen toch wel een attractie van de dag waren.
s'avonds stond er zoals je het al raad, rijst met soep op het menu. Dit x geen vissoep maar kippensoep. Vol enthousiasme roer ik die pan door en wil een schep in mijn kom doen. Daarna maakte mijn maag een salto alsof zijn leven ervan afhing en heb ik het maar bij bouillon met rijst gehouden. In suriname gebruiken ze het liefst zoveel mogelijk van het dier dat ze gedood hebben, zo ook in de soep. Dus de kippen poten met nagels zaten ook bijna in mijn kommetje.
Vanuit Godo zijn we naar de gevaarlijkste stroomversnelling van het boven-suriname gebied gevaren. Het water gaat hier zo gigantisch hard tussen de rotsen door, dit was echt gaaf om te zien. Te we terug waren op het kamp, hoorde wij dat er iemand uit het andere dorp overleden was en dat we daar s'avonds naar toe zouden gaan.
De dorpen daar zijn veel dorpen waar afstammelingen van de slaven wonen, maar zij vonden het geen probleem als wij als blanken daar geen gingen. De reis er naar toe was ook alweer een avontuur. Het was inmiddels al donker en onze gids wilde niet dat wij door het donker door de jungle moesten lopen, dus liet hij ons met de boot gaan. De rivier die wij overmoesten was vol met rotsen dus je moest echt zig zag varen. Gelukkig hadden wij een goede bootsman die ''op zijn gevoel'' vaarde, want er zat natuurlijk geen licht op de boot.
In het dorp waar het leven van de overleden man werd gevierd was veel muziek en mensen waren allemaal aan het dansen.. In een open hutje naast het feest stond een soort bootje met een zeil erover, hier lag de overleden man in. Op een gegeven moment werd er zelf een polonaise om het bootje gedaan. Er indruk wekkend om te zien dat zulke dingen zoveel anders gaan dan bij ons in Nederland. De volgende dag begonnen wij om 8 uur aan onze terug reis en 12 uur later, lagen we eindelijk in bed, want stage begon de volgende dag weer om 8 uur.

Na al een aantal nachten in een hangmat te hebben geslapen van iemand anders, vonden wij het ook hoogtijd om een hangmat te kopen. Aangezien de schoonmaakster 5 uur nodig had om ons appartementje schoon te maken, besloten wij om een hangmat te kopen en lekker op het terras te zitten. ( die zijn er overigens niet veel in Paramaribo).

Aan het einde van de week was het natuurlijk weer tijd voor een tripje. ( dit is zoon beetje onze weekend besteding). Dit x met onze eigen hangmat op weg naar Braamspunt. Hier hebben we de middag over het strand gelopen en tegen de avond aan werden wij lek gestoken door de muggen. Daarom werd er een kampvuur gemaakt die mega erg rookte, waardoor de muggen een beetje op afstand bleven. Tegen een uurtje of 11 s'avonds zijn we weer het strand opgegaan om zeeschildpadden te spotten. In deze tijd van het jaar leggen deze schildpadden hun eieren op het strand en over ongeveer 10 weken gaan die uitkomen. Na een wandeling van 2 km hadden wij een schildpad gevonden die zijn eieren aan het leggen was. Op het moment dat zij de eieren leggen zijn ze in trans en kan je gerust bij de schildpad in de buurt komen. De gids vroeg of ik met de zaklamp wat dieper in het gat wilde schijnen, zodat je de eieren beter kon zien. Vol enthousiasme buig ik mij naar voren richting het gat, op dat moment voel ik iets langs mijn hoofd glijden en zie ik mijn waterfles het gat in glijden. Op dat moment kreeg ik de slappe lach en na wat lachen gieren brullen heb ik snel het fles uit het gat gepakt, ( ik kon hier net bij, met mijn korte armpjes) voordat er weer een nieuwe lading eieren werden uitgepoept.
S'ochtends stond om half 7 onze gids naast onze hangmatten te roepen dat we snel eruit moesten komen, want dan konden we nog een schildpad in het licht zien. Ze leken nu nog groter dan die we s'nachts gezien hadden. De terugweg vaarde we nog langs een groepje dolfijnen. Deze dolfijnen zijn niet zo groot als die je in het dolfinarium ziet haha.

Doordeweeks doen we ook nog wel eens iets nuttigs, zoals stage. Hiervoor zijn we tenslotte gekomen, maar daarover heb ik eigenlijk niet zo heel veel bijzonders te vertellen. Vandaar dat ik het meeste schrijf over alle trips en dingen die we in onze vrije tijd doen haha. Maar op stage gaat verder alles prima.

Afgelopen weekend zijn we voor de verandering ook weer op trip gegaan. Dit keer naar Bigi Pan. Dit is een soort meertje tussen de jungle die het water vanuit de oceaan krijgt. We vaarden met een bootje door de jungle tot we bij Bigi pan kwamen. s'avonds zijn we weer met het bootje het water op gegaan om kaaimannen te spotten. Toen we er één gevonden hadden hebben onze bootmannen deze gevangen en meegenomen naar ons kamp, zodat iedereen hem kon bekijken. Hij was echt GROOT!!
Die nacht sliepen we in een guesthouse op het water, dat was echt gaaf. Als je op je bed zat en na beneden keek zag je door de spleten heen het water.
Ohjaa we zijn ook nog flamingo's wezen spotten. Helaas vlogen ze iedere keer weg, wanneer wij er met ons bootje aankomen. ( heel logisch ook natuurlijk).

De volgende dag, voelde ik mij weer net een klein kindjes dat in de modder speelde. We gingen naar een strand wat gedeeltelijk drooglag en daardoor een mega modderlaag bevatten. Lopen was geen optie want je viel toch wel, dus dan maar op handen en voeten door de modder kruipen. Ik denk dat ik over 2 weken nog overal modder tegenkom. Daarna konden wij ons soort van ''douchen''. Het straaltje uit de kraan geeft nog meer water en aangezien we midden op het water zaten was er natuurlijk geen zoet water. Dus toen we s'avonds thuis waren, waren we heel blij met onze douche!

Vorige week ben ik ook nog naar de vreemdelingendienst geweest. Na 2 uur wachten kon ik eindelijk mijn vraag stellen over mijn visum. Dus als het goed is, mag ik einde van de maand gewoon een weekje naar Curacao. En om het allemaal even af te maken
hebben we ook besloten om onze tijd hier af te sluiten met een weekje ARUBA dus eind juni nog een weekje lekker relaxen! Het duurt nog eventjes, maar heb er nu al zin in!!

Zo, dat was weer zoon beetje wat ik afgelopen weken beleeft heb.
Heel veel liefs uit Suriname!